Michele De Lucchi

Michele De Lucchi γεννήθηκε στο 1951 στη Φερράρα και αποφοίτησε στην αρχιτεκτονική στη Φλωρεντία.

Στα χρόνια της ριζοσπαστικής και πειραματικής αρχιτεκτονικής ήταν μεταξύ των πρωταγωνιστών των κινήσεων όπως ο Cavart, η Alchymia και το Memphis. Έχει σχεδιάσει λαμπτήρες και στοιχεία επίπλωσης για τις πιο γνωστές ιταλικές και ευρωπαϊκές εταιρείες. Ήταν υπεύθυνος για το Olivetti Design από το 1988 έως το 2002, ανέπτυξε πειραματικά έργα για Compaq Computers, Philips, Siemens, Vitra και ανέπτυξε διάφορες προσωπικές θεωρίες για την εξέλιξη του γραφείου. Έχει σχεδιάσει και ανακαινίσει κτίρια στην Ιαπωνία για την NTT, στη Γερμανία για την Deutsche Bank, στην Ελβετία για τη Novartis και στην Ιταλία για την Enel, Olivetti, Piaggio, Poste Italiane, Telecom Italia. Από το 1999 είναι υπεύθυνος για την ανακατασκευή ορισμένων από τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής της Enel. Για την Deutsche Bank, την Deutsche Bundesbahn, την Enel, την Poste Italiane, την Telecom Italia, την Hera, την Intesa Sanpaolo και άλλα ιταλικά και ξένα ιδρύματα, έχει συνεργαστεί στην εξέλιξη της εικόνας εισάγοντας τεχνική και αισθητική καινοτομία στο χώρο εργασίας.

Έχει επιμεληθεί πολλές εγκαταστάσεις για εκθέσεις τέχνης και σχεδιασμού και έχει σχεδιάσει κτίρια και εκθέσεις για μουσεία, όπως το Μιλάνο Τριενάλε, το Palazzo delle Esposizioni στη Ρώμη, το Μουσείο Neues στο Βερολίνο. Τα τελευταία χρόνια έχει αναπτύξει πολυάριθμα αρχιτεκτονικά έργα για ιδιωτικούς και δημόσιους πελάτες στη Γεωργία, όπως το Υπουργείο Εσωτερικών που εγκαινιάστηκε πρόσφατα και η Γέφυρα της Ειρήνης στην Τιφλίδα.

Η επαγγελματική εργασία συνοδεύτηκε πάντοτε από προσωπική έρευνα σχετικά με θέματα σχεδιασμού, σχεδιασμού, τεχνολογίας και χειροτεχνίας. Το 1990 δημιούργησε την Produzione Privata, μια μικρή εταιρεία στην οποία η Michele De Lucchi σχεδιάζει προϊόντα που κατασκευάζονται χρησιμοποιώντας τεχνικές και χειροτεχνίες. Από το 2004 γλυπτά ξύλινα σπίτια με αλυσοπρίονο για να αναζητήσει την ουσία της αρχιτεκτονικής μορφής.

Η μελέτη aMDL Srl με έδρα το Μιλάνο και τη Ρώμη.
Σε 2003 το Κέντρο Georges Pompidou στο Παρίσι, έχει αποκτήσει ένα σημαντικό αριθμό από τα έργα του. Οι επιλογές των προϊόντων του εκτίθενται στα πιο σημαντικά μουσεία στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία.

Πολλά διεθνή βραβεία.
Κέρδισε το βραβείο Compasso d'Oro-Adi το 1989 με το λαμπτήρα Tolomeo που σχεδιάστηκε για την Artemide και το 2001 με τον εκτυπωτή Olivetti Artjet 10. Το 2000 του απονεμήθηκε η τιμή του αξιωματικού της Ιταλικής Δημοκρατίας από τον Πρόεδρο Ciampi για τα προσόντα στον τομέα του σχεδιασμού και αρχιτεκτονική. Το 2001 διορίστηκε πλήρης καθηγητής για καθαρή φήμη στη Σχολή Σχεδιασμού και Τεχνών του Πανεπιστημίου Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής στη Βενετία. Το 2006 έλαβε Επίτιμο Διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο του Κίνγκστον για τη συμβολή του στην «ποιότητα ζωής». Από το 2008 είναι πλήρης καθηγητής στη Σχολή Σχεδιασμού στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου και ακαδημαϊκός στην Εθνική Ακαδημία του San Luca στη Ρώμη.
Σε 2009 έχει λάβει το χρυσόμαλλο δέρας Τάξης και 2010 το Προεδρικό Διάταγμα της Εξοχότητα ο Πρόεδρος της Γεωργίας, Μιχαήλ Σαακασβίλι.