Έχω Guidi προσφέρει μια επίσκεψη σε μια έκθεση στο γύρο, να εμπλακούμε όσο το δυνατόν περισσότερο στο "Μιλάνο, πόλη των νερών". Μέχρι στιγμής, από τη δική μας σήμερα.
Μιλώντας για την Ιταλία και την πόλη του νερού, το μυαλό του τα περισσότερα runs στην Βενετία, τη λιμνοθάλασσα πόλη γνωστή σε όλο τον κόσμο που παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη συλλογική φαντασία, όταν πρόκειται για τη σχέση μεταξύ της πολεοδομικής και ζωτικό στοιχείο κατ 'εξοχήν . Ωστόσο, πηγαίνοντας πίσω στο χρόνο και να σκάβουν στη μνήμη, ανακαλύπτουμε με έκπληξη ότι η περίφημη θαλάσσια δημοκρατία έχει περισσότερα κοινά απ 'όσο νομίζετε με μια πόλη που η θάλασσα, όπως λένε, μπορείτε να δείτε μόνο σε καρτ-ποστάλ: Μιλάνο.
Milan City Νερό Palazzo Morando είναι ακριβώς αυτό: ένα ταξίδι μνήμης λωρίδα στην αναζήτηση της σχέσης αυτής με νερό μέχρι που χαρακτηρίζεται πρόσφατα τις ζωές των ανθρώπων του Μιλάνου. Ένα Μιλάνο παραστάσεις ότι, στο 150 Vintage εικόνες από δημόσια και ιδιωτικά αρχεία και επιλέγονται από τον έφορο Stefano Galli, ελπίζει να τεκμηριώσουν την «ιστορία του νερού" στο Μιλάνο, αρχής γενομένης από την δέκατη τρίτη με δέκατου τέταρτου αιώνα χρονογραφήματα της Bonvesin de la Riva και Galvano Φλόγα Αμβρόσιος περιέγραψε την πόλη ως πλήρη τάφρων και καναλιών καταπράσινο και γεμάτο με τα ψάρια, και διάστικτη με ανεμόμυλους. Στη συνέχεια θα κινηθεί για να τεκμηριώνει το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει το νερό για τη στρατιωτική άμυνα της πόλης, καθώς και την οικονομική και βιομηχανική ανάπτυξη της.
Μια έκθεση που μας κάνει να προβληματιστούμε σχετικά με το πώς η κλίση του Μιλάνου για ρευστότητα και η αξιοσημείωτη προδιάθεσή της για δημιουργικότητα μπορούν επίσης να βρουν την αντιστοιχία του στο παρελθόν σύνδεσμό του με το νερό. Η έκθεση, η οποία θα περιέχει επίσης αδημοσίευτα έγγραφα και χαρτογραφικό υλικό, προωθήθηκε από το Δήμο του Μιλάνου | Υπηρεσία Πολιτισμού, Ιστορικών Μουσείων με την Ένωση Spirale d'Idee και θα παραμείνει ανοιχτή από τις 12 Νοεμβρίου 2015 έως τις 14 Φεβρουαρίου 2016.
Χάρη στο Mi Guidi και τους επαγγελματίες του, θα υπάρξει η ευκαιρία και η καλή τύχη να επισκεφθούν αυτήν την έκθεση χρησιμοποιώντας έναν εξαιρετικό οδηγό, έναν από τους επιμελητές της! Εδώ είναι ένα απόσπασμα του δοκίμιου που έγραψε και συλλέχθηκε στον κατάλογο της έκθεσης: «Εμείς που δεν έχουμε άμεση μνήμη του εσωτερικού κύκλου του Naviglio, που καλύπτεται από το 1930, έχουμε φτιάξει μια εικόνα του στα εικονιστικά έγγραφα ... μια έμμεση μνήμη , εξιδανικευμένο, ρομαντικό, χωρίς πολλές αρνητικές πτυχές που καταγγέλλονται από τους παρατηρητές της εποχής: δεν παρατηρούμε την «έντονη μυρωδιά των γαρίδων». δεν φανταζόμαστε τα σκουπίδια που πολύ συχνά επιπλέουν εκεί. δεν αισθανόμαστε τον υγρό ατμό που προήλθε από αυτό στα οστά μας. δεν ενοχλούμαστε από την πλήξη του να πρέπει να φτάσουμε στο κέντρο της πόλης μέσω περιορισμένου αριθμού γεφυρών, συχνά στενών και άβολων. Η περιήγηση στις εικόνες της εποχής μας προκαλεί ένα λεπτό γοητευτικό μνημείο .. ".
Το πρόγραμμα της έκθεσης συνοδεύεται από τμήματα αφιερωμένα σε περιέργειες όπως η παρουσία «θαυματουργών πηγών» και το μυστήριο των βαπτιστηρίων και των οκταγωνικών συντριβών. την ιστορία της βάσης του υδροπλάνου, που χτίστηκε για να στεγάσει την προσγείωση των υδροπλάνων, και αυτή της αποβάθρας που, για μερικές δεκαετίες, ήταν το όγδοο ιταλικό λιμάνι για εμπορευματική κυκλοφορία. Και πάλι το πείραμα της κατάδυσης στο Naviglio Grande τον δέκατο όγδοο αιώνα. Συμπερασματικά, μια ιστορική πορεία για τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων: από τα «λιβάδια νερού» της Κιστερκιανής εποχής (XNUMXος - XNUMXος αιώνας) έως τα σύγχρονα εργοστάσια Nosedo και San Rocco.
