Σε αυτό το έργο CVDB Arquitectos υπάρχει αναζήτηση διαλόγου μεταξύ του κτηρίου και του δημόσιου πάρκου. Το ισόγειο λειτουργεί ως επέκταση του δημόσιου χώρου, που στεγάζει τους κοινοτικούς χώρους (αίθουσα συνεδριάσεων, μουσείο, μπαρ), ενώ οι επιφάνειες εργασίας (1ος και 2ος) μεταμορφώνονται
σε κήπο με βεράντα και συνεχίζει ανοιχτή προς την άλλη πλευρά.
Αστικά, το κτίριο προσπαθεί να ενοποιήσει το αστικό μέτωπο, ανοίγοντας τη γωνία του για να σχηματίσει μια προστατευμένη είσοδο τόσο στο δημόσιο πάρκο όσο και στο κτίριο. Το εσωτερικό του χωρίζεται σε δύο σώματα, το ένα εξυπηρετεί το άλλο, που συνδέεται με έναν κενό χώρο όπου αναπτύσσονται όλες οι κυκλοφορίες και που φέρνει φως μέσα.

