Ένα εξειδικευμένο έργο εξύμνησης του εσωτερικού, επαναπροσδιορισμός του, για να δώσει χώρο και μια σύγχρονη ματιά σε ένα διαμέρισμα που χτίστηκε στα χρόνια του 70.
Για το έργο Casa AB, του m12 μ.Χ., ο αρχιτέκτονας Michelangelo Olivieri έχει επικεντρωθεί σε δύο μέτωπα: στη σύνθεση των χώρων και στην ανάμειξη διαφόρων υλικών μοτίβων.
Οι πελάτες, ένα νεαρό ζευγάρι περιμένει το πρώτο τους παιδί, είχε δείξει την ανάγκη να καταστεί σύγχρονη και προσβάσιμη ένα παλιό διαμέρισμα, με χαρακτηριστική αρχιτεκτονική σύνθεση της αρχές της δεκαετίας του 70: ένα μακρύ διάδρομο που οδηγεί στα δωμάτια όλων βρίσκεται στη δεξιά. Μια πυκνή ακολουθία ανοιγμάτων χωρίς συνθετικό ρυθμό, το πρώτο από τα οποία ήταν η κρεβατοκάμαρα, που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την μπροστινή πόρτα.
Η παρέμβαση αναδιάρθρωσης επικεντρώθηκε στη δημιουργία μιας σαφούς διάκρισης μεταξύ του χώρου ύπνου και του χώρου διαβίωσης. Τα ανοίγματα έχουν στην πραγματικότητα κρύβονται από ένα τοίχο που ανοίγει μέσω μιας σχεδόν αόρατης πόρτας σε ένα διάδρομο που οδηγεί στο κύριο μπάνιο, το ντουλάπι και το υπνοδωμάτιο. Με τον τρόπο αυτό, όσοι εισέρχονται, βρίσκεται αντιμέτωπη με μια «απαραίτητο βήμα» όλα τα χάλκινα, τα οποία φέρνει οπτικά και σε μια στιγμή το μεγάλο σαλόνι, σχεδιάστηκε ως ένα ανοιχτό χώρο και αποτελείται από ένα φυσικό κουζίνας δρυός και πλήρες ύψος Stone Italiana στην παραλλαγή Superwhite, που γίνεται δυναμική από έναν οθωμανικό καναπέ που σπάζει οπτικά τη συμμετρία των χρωμάτων.
Ο χώρος ύπνου με αυτόν τον τρόπο εμφανίζεται ως κλειστός σε αυτή τη μεταλλική κασετίνα, που είναι οπτικά συνεχής και χωρίς αρμούς από τις κεκλιμένες πόρτες και το ενσωματωμένο περίβλημα. Για να ολοκληρωθεί η εργασία, έχουν εισαχθεί μεγάλοι αναδιπλούμενους ντουλάπες στον τοίχο στήριξης.
Στο διαμέρισμα συνυπάρχουν materiche διαφορετικές συνέπειες: το κρύο χάλκινο, από ρητίνη, η αυστηρότητα της γυαλισμένο ιταλικό Stone (που χρησιμοποιείται για την κορυφή και το νησί των προτέρων), στο οποίο αντιτίθενται την περιβάλλει ζεστασιά των κόμπους δρυός, στην οποία είναι έκανε επίσης το τραπέζι της κουζίνας, το παρκέ sucupira και το βελούδο του καναπέ. Ο σχεδιασμός του καθιστικού είναι ακόμα πιο εξελιγμένος, προσθέτοντας την κομψότητα του μαύρου, που ξεχωρίζει στην εστία και στον πίνακα του τηλεοπτικού καναλιού, που ενσωματώνει ένα εσωτερικό τζάκι.
Η ίδια εκλεπτυσμένη παλέτα χρωμάτων αναπαράγεται στην περιοχή ύπνου. Στην πραγματικότητα, στο υπνοδωμάτιο, βρίσκουμε το χρώμα του οκτανίου που εφαρμόζεται στον κύριο τοίχο, σε αντίθεση με την οπτική και υλική απαλότητα ενός σκούρου καφέ δερμάτινου κρεβατιού. Τα συρταριέρια και τα κομοδίνα καρυδιάς φέρνουν στην επιφάνεια ένα ξεχωριστό μαύρο γυαλί. Ο χαλκός δίνει φωτισμό μέσω των αναρτήσεων.
Μαύρο επιστρέφει πρωταγωνιστής του κυρίως μπάνιο: τα σκούρα χρώματα της επένδυσης πήλινων σκευών και μαύρη ρητίνη, σε συνδυασμό με την υγεία «ντυμένο» με τα ίδια χρώματα, αποδίδουν σε αυτό το δωμάτιο μια ιδιαίτερη μοναδικότητα. Επίσης η αποκλειστική επιλογή για τη διεξαγωγή εργασίας σε μια μεγάλη μπανιέρα-ντουζιέρα με ντους βροχής και ολοκληρωμένη οροφής χρωματοθεραπεία και ένα νιπτήρα με τις ίδιες ιδιαιτερότητες, στο οποίο τα μαύρα εναλλάσσεται με το ξύλο. Οι βρύσες και τα θερμαντικά σώματα μαύρου χρώματος ολοκληρώνουν την εμφάνιση της μεγάλης σόγιας.
Το σύνολο του διαμερίσματος αντικατοπτρίζει τα κριτήρια ενεργειακής απόδοσης, χάρη στα συστήματα οικιακού αυτοματισμού και φωτισμού που είναι εγκατεστημένα σε αυτό.
Ένα φωτιστικό σύστημα που δημιουργείται από λωρίδες απομακρυσμένων οδηγήσεων που στεγάζονται στα ψεύτικα φαράγγια οροφής και ενσωματωμένους προβολείς LED, προσφέρει διαφορετικά σενάρια φωτισμού σε όλες τις περιοχές του διαμερίσματος. Το σύστημα αυτοματισμού σπιτιού, από την άλλη πλευρά, επιτρέπει τη διαχείριση θερμότητας / ψύξης από απομακρυσμένες εφαρμογές σε smartphones, όπως η ανάφλεξη του λέβητα και η αξιολόγηση της κατανάλωσης ενέργειας "φορτία".
Μέγιστη άνεση σε συνδυασμό με υψηλή τεχνολογία για ένα μοναδικό και εκλεπτυσμένο περιβάλλον.