Keeled, γυμνός, έθιμο ... ο σχεδιασμός της μοτοσικλέτας έχει υποστεί μια τεράστια εξέλιξη την πάροδο του χρόνου.
Αυτό συμβαίνει επειδή το ποδήλατο, σχεδόν αμέσως, δεν είχε θεωρηθεί ως ένα απλό μέσο μεταφοράς αποτελείται από μηχανικά εξαρτήματα, αντίθετα: η αισθητική είναι ένα κρίσιμο σημείο για την επιλογή των δύο Γουίλερ, ανταλλακτικά και αξεσουάρ και χρησιμοποιούνται για να εξασφαλίσουν την απόδοση, αλλά και την ομορφιά και την αρμονία των μορφών, όπως αποδεικνύεται από sites που ειδικεύονται σε μέρη της μοτοσικλέτας και εξαρτήματα των μεγάλων εμπορικών σημάτων ή συμβατό, για παράδειγμα, Motoshopitalia.com.
Τα στάδια της εξέλιξης του ποδηλάτου όσον αφορά το σχεδιασμό μπορούν να συνοψιστούν σε αρκετά σημεία που συμπίπτουν με τη διάρκεια της δραστηριότητας και της ανάπτυξης των νέων χαρακτηριστικών του:
1) 30 χρόνια, την εποχή της «sottocanna".
Μοτοσικλέτα με δεξαμενή τοποθετείται μεταξύ των σωλήνων του πλαισίου, παρόμοια με τα ποδήλατα, από τα οποία τα ποδήλατα κατεβαίνουν. Αισθητική ελάχιστη και λίγο πλούσιο.
2) 40 χρόνια, εξελίσσεται sottocanna.
Η δεξαμενή εξακολουθεί να επηρεάζει την αισθητική λόγω της απουσίας ή της προστατευτικής επένδυσης. Ένα κομμάτι που εκτίθενται, η Aita δεξαμενή ναι αεροδυναμική, αλλά και η «διακόσμηση» του οχήματος.
3) 50 χρόνια, τεχνικές μελέτες και τα πρώτα φέρινγκ.
Εδώ είμαστε στην εποχή των πρώτων μεγάλων κατασκευαστών μοτοσικλετών που εκτελούν πραγματικές δοκιμασίες για την απόδοση: ένα από τα πρώτα Moto Guzzi είναι συνειδητοποιώντας την έδρα της στο Κόμο μια πραγματική "αεροδυναμική σήραγγα» για τις μοτοσικλέτες. Επίσης εμφανίζεται η πρώτη αεροδυναμικά, Που ονομάζεται "καμπάνα".
4) 60 χρόνια »,« η σύγχρονη εποχή "των μοτοσικλετών.
Ο σχεδιασμός γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη σημασία τόσο στην Ιταλία όσο και στο εξωτερικό (κυρίως στη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο). Στη χώρα μας, η Moto Guzzi και η Ducati να αρχίσουν να συμμετέχουν όχι μόνο τεχνικά αλλά και σχεδιαστές για τη βελτίωση της αισθητικής.
5) «80 και« Χρόνια 90, γεννημένος σούπερ σταρ.
Διατίθενται στην αγορά ποδήλατο που όλοι γνωρίζουν ως κομμάτια της ιστορίας μοτοσικλέτας: στο 1993 το τέρας, ο Αργεντινός σχεδιαστής Miguel Angel Galluzzi, στο 1994 916 Ducati και, στη συνέχεια, η MV Agusta Brutale και F4, και τα τρία σχεδιάστηκε από τον μηχανικό και σχεδιαστή Massimo Ρίμινι Tamburini.
6) Το μέλλον του σχεδιασμού μοτοσικλέτας.
Σε αυτό υπάρχουν δύο κύρια φαινόμενα: η διάδοση του "γυμνό", το οποίο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια επιστροφή στο παρελθόν της sottocanna, και αχαλίνωτη πάθος για τη ρύθμιση, παραμετροποίηση, που είναι επίσης εξαιρετικά μοτοσικλέτας. Το κλειδί για το μέλλον, στην πραγματικότητα, από την άποψη του σχεδιασμού, φαίνεται να είναι η δυνατότητα να προσαρμόσετε το όχημά τους να καθιστούν μοναδικό.
